Wyższe Seminarium Duchowne w Kielcach

CZASOPISMA DOSTĘPNE W BAZHUM

Wyższe Seminarium Duchowne w Kielcach istnieje od 1727 r. Od tego momentu do połowy lat 40. XIX w. kierowali nim księża należący do Instytutu Księży Komunistów (tzw. "księża życia wspólnego"). W kolejnych latach odpowiedzialność za kierowanie Seminarium Kieleckim przejmowali księża diecezjalni, a od 1883, kiedy przywrócono istnienie diecezji kieleckiej (utworzonej wcześniej w 1805 r. i zniesionej w 1818), stało się ono uczelnią przygotowującą kandydatów do kapłaństwa dla tej diecezji.

Znaczący rozkwit kultury teologicznej środowiska związanego z WSD w Kielcach nastąpił w dwudziestoleciu międzywojennym. Środowisko to zaznaczyło się zwłaszcza w obszarze teologii praktycznej. W Kiecach z inspiracji profesorów seminaryjnych aż do wybuchu wojny w 1939 r. wydawano ogólnopolski kwartalnik "Przegląd Homiletyczny". Po zakończeniu II wojny światowej, kiedy minął pierwszy czas trudności kadrowych i tych związanych z represjami stalinowskimi, kieleckie środowisko naukowe kształciło swą kadrę zarówno na uczelniach polskich, jak i zagranicznych. Kielce stały się ośrodkiem mogącym poszczycić się kilkoma nazwiskami o renomie krajowej i zagranicznej (ks. S. Czerwik, J. Kudasiewicz, E. Sztafrowski, A. Zuberbier). Z inicjatywy profesorów Kieleckiego Seminarium wydawane jest czasopismo "Współczesna Ambona" (od 1984 r.) oraz "Verbum Vitae" (od 2002 r.).

"Kieleckie Studia Teologiczne" wychodzące od 2001 r. powstały jako inicjatywa mająca konsolidować kieleckie środowisko naukowe oraz jako przestrzeń dialogu i wymiany z innymi ośrodkami naukowymi w Polsce.